Blog van Griet en David

Donderdag 17/08/2023

We zijn nog steeds wat verplicht het wat kalmer aan te doen omdat Tuur nog niet helemaal in zijn haak is. Zo doen we een kleine uitstap naar het stadje Sætby, een charmant stadje met een leuk haventje en oude gebouwtjes. We hadden de kinderen strand beloofd, dus dan doen we dat, ook al is het berekoud en zijn we de enigen die zich op het strand settelen. Thuis zouden we er nog niet aan denken om op het strand te gaan liggen met zo een temperaturen. Na de nodige zandkastelen, wat speuren achter kwallen in zee en een bijna onderkoeling rijden we met de wagen richting Frederickshavn op zoek naar een koffietje om ons wat op te warmen. We laten de stad echter links liggen want onderweg leidt een wegwijzer ons naar Palmenstrand.  Hmm, dat moeten we toch gezien hebben. Ondertussen komt de zon er ook weer wat door en we kunnen onze ogen niet geloven, want hier staan echte palmbomen. Moesten we niet in onze jassen en lange broeken rondlopen, zouden we het ons direct kunnen inbeelden en wanen ons eventjes op de Bahama’s.  Met deze gedachte, het zonnetje dat ons langzaam opwarmt en de cocktail (ah nee, tis koffie), kunnen we wat relaxen en fleuren we direct op. 

Als afsluiter van de dag steken we een vuur aan in de vuurhut van onze AirBnB. Het avondeten wordt rond het vuur opgegeten en als dessert roosteren we marshmallows boven het vuur. De kindjes vinden het zalig en roosteren de ene achter de andere in het vuur. Echt genieten was het…

Vrijdag 18/08/2023

Op een uurtje rijden van onze AirBnB kunnen we tot aan het uiterste noorden van Denemarken geraken. Na het stadje Skagen gepasseerd te hebben, rijden we nog even verder tot de weg stopt op een parking. Van hier is het te voet tot het landpunt Grenen, waar 2 zeeën tegen elkaar opbotsen. Van de ene kant komt de Noordzee (Skagerrak) en van de andere kant de Baltische zee (Kattegat). Een verraderlijk stukje landtong voor de scheepvaart, aangezien er hier heel veel zandbanken zijn. Wie de vuurtoren in Skagen in hand had, was heer en meester van het land. Zo dachten de Denen de Engelsen te slim af te zijn door de vuurtorens te doven in het jaar 1807 bij de Slag bij Kopenhagen. De Denen hoopten dat de Engelsen gingen stranden met hun schepen, maar spijtig genoeg hielp het niet, want de Engelsen hadden snel een oplossing hiervoor, de Fury Bomb. Een schip dat ze in het water legden en waarop ze zelf een vuur op aanstaken dat dan een baken werd voor de schepen.

We doen de mooie wandeling langsheen de kuststrook tot het uiterste puntje. Als je dacht hier alleen te zijn, niets is minder waar. Weer een massa volk dat zich tot op het laatste stukje droog zand propt om er een foto te nemen. Wij doen dit natuurlijk ook, maar eigenlijk als je er staat, valt het wat tegen. De terugweg maakt het dan weer meer dan goed. We besluiten de weg te volgen die de tractoren (Sandormen) afleggen om groepen mensen te droppen en af te halen.  Veel minder volk, een hele mooie zandbank voor de kust en een massa vogels op de achtergrond. Het enige wat we niet te zien kregen waren zeehondjes. Saar en ik steken het water over naar de zandbank en lopen zo het eindje terug tot we niet meer verder kunnen. Vandaar is het nog een mooie wandeling tussen de duinen tot aan het parkeerterrein.

Onze magen beginnen te knorren, dus zoeken we een gezellig restaurantje op in Skagen. We dachten na het eten nog wat rond te wandelen aan het haventje, maar dat was volledig onttrokken aan het zicht door verbouwingen waardoor we maar teruggaan naar onze wagen. De weg terug komen we prachtige struikjes, grassen en bossen tegen. De route brengt ons naar een “wandelende duin” , die tot een beschermd natuurgebied verklaard is, namelijk Råbjerg mile. Deze duin verschuift elk jaar 15 tot 20 meter in noordoostelijke richting waardoor alles op zijn pad bedolven wordt onder een dik pak zand. Het zand van de duin is super-zacht en heerlijk om op blote voeten op te lopen. 

Zaterdag 19/08/2023

Rond het middaguur rijden we naar de stad Aalborg om daar een hapje te eten in de bekende streetfood market. Een echte aanrader, met allerhande wereldse keukens in de haven van Aalborg. We laten de Calamares, Fish&chips en een Griekse Gyros ons meer dan smaken. Goed op krachten, doen we een korte wandeling doorheen het “oude” centrum van Aalborg. We zien er hele oude prachtige huisjes, typerend voor Denemarken, maar met een grote kledingketen in, een Amerikaans fastfood restaurant of een Irisch pub verliest het toch heel wat van zijn charmes. 

Wat dan wel weer nog authentiek is, is het Aalborghus, met op de achtergrond het museum over Jørn Utzen, de Deense architect die gekend is voor het ontwerp van het Sydney Opera House. 

Op de terugweg doen nog een kleine stop aan Lindholm høje, een Deens grafveld uit de Ijzer- en Vikingtijd. De heuvel ligt bezaaid met allemaal grafstenen en is hiermee het best bewaarde grafveld van Denemarken. Dit komt doordat het gebied hier ook met veel zandstormen te maken kreeg. Toen het niet meer hielp om tegen het zand te vechten, verlieten de mensen het gebied en kwam het veld onder een dik pak zand te liggen waardoor het in perfecte staat gevonden werd.

Zondag 20/08/2023

Vandaag is het weer verhuisdag naar onze volgende bestemming. Hiervoor trekken we een ganse dag uit voor een prachtige route die de volledige westkust (aan de Noordzee) volgt. Achteraf gezien, trek je hier beter 2 dagen voor uit om alle bezienswaardigheden tijdens de route ten volle te kunnen bezichtigen.

Eerste stop maken we aan Slettestrand, ja, je leest het goed. Toch even uitstappen en eens gaan kijken. De zee is er prachtig, het strand heel mooi en de boten maken het plaatje helemaal af. Van de dames waar we naar op zoek waren, geen enkel spoor, niemand te vinden op het strand behalve eentje die in de verte in haar blootje haar omkleedt. Blijkt dat Slettestrand gewoon in het Deens, vlak strand, betekent. Hadden we dat nu toch even verkeerd begrepen…

De lunch wordt gegeten op een rest area enkele kilometers voor Thisted aan het water. We kunnen maar niet genoeg krijgen van de prachtige pick nick plekken die je hier achter elke hoek en bocht kan vinden. Om nog met genoeg batterij aan te komen deze avond, laden we de auto nog bij in Thisted om dan vanaf Klitmøller recht naar beneden te rijden tot in Lønne waar we het binnenland ingaan tot Billund.

Onderweg komen we prachtige stukjes natuur tegen. We rijden door het Nationaal Park Thy, met prachtige duinen, grassen en stuiken die deze tijd van het jaar een heel mooie kleur van paars hebben. Ter hoogte van Agger rijden we op een soort van landtong om dan aan te komen aan een ferry voor een overtocht naar het stadje Thyborøn. We hadden beter het uurrooster op voorhand bekeken, want hier hebben we toch wel redelijk lang moeten wachten op de overzet.

Het leuke van onze de GPS, dat met  Google Maps werkt, is dat we op het scherm de bezienswaardigheden onderweg kunnen zien. Zo komen we heel toevallig tot bij een prachtig vuurtorentje, Bovbjerg Fyr. Blijkbaar redelijk gekend want we zijn hier niet de enigen. De parapente-vlieger, de mooie rode vuurtoren, de kliffen, de zee die tegen de rotsen aanbotst.. het plaatje klopte hier volledig. We genieten met volle teugen van het zicht om dan voldaan weer verder te gaan. Van hier af hebben we dan eigenlijk niets anders gedaan dan rijden, rijden, rijden, want de tijd was snel vooruit aan het gaan. De weg ligt de komende kilometers tussen duinen en enkele fjord-meren (eerst de Nissum Fjord en vervolgens wat later de Ringkøbing Fjord). Het is zalig rijden op deze weg en zullen we later zeker nog eens moeten overdoen, met meer tijd voorhanden. Het is al tegen 20:30u wanneer we in Billund aankomen en we inchecken in ons verblijf voor de komende dagen, Lalandia. We kunnen nog snel iets eten in de super-fake Plaza voordat we in ons bedje duiken voor een grote dag morgen, maar dat houden we je te goed voor een volgend en laatste blog-bericht.