Donderdag 18februari 2010
We hebben ons laten vertellen (he Saar) dat je best eerst de Braziliaanse kant van de watervallen bezoekt en daarna de Argentijnse kant. De Braziliaanse geeft je een mooi globaal overzicht over de watervallen terwijl je op de Argentijnse kant oog in oog komt met de watervallen.
Vandaag een dagje Brazilië dus. Met een privetaxichauffeur voor een dag gaan we naar Brazilië om daar een bezoek te brengen aan de watervallen van Iguaçu en de Itaipudam. We staan vroeg op want over de grens , op nog geen 5km van de Argentijnse kant is er een uurverschil van 1uur erbij. We bezoeken eerst de Itapudam zowel vanbinnen als vanbuiten. De dam is verkozen tot 1 van de 7 technische wereldwonderen in 1997. Vanbuiten is de dam een enorm mastodont van 8km breed en 120meter hoog. We hebben geluk, want 1van de sluizen staat open, waardoor tonnen water naar beneden stromen wat toch het grootste spektakel vormt van de dam. De sluis wordt opengezet wanneer het water in het reservoir achter de dam te hoog staat. Dit kwam door de regenval van de laatste dagen. Van regen hebben wij gelukkig geen last. We krijgen dan nog een technische uitleg over hoe de dam werkt, David vindt dit geweldig.
Na de itaipudam rijden we richting de watervallen van Iguacu. 1 woord… magnifiek. We krijgen een machtig zicht op de watervallen. Dit is een zicht waar je even stil van wordt. Over een lengte van 2,5km zijn er wel 300watervallen te bewonderen die zich in een diepe kloof naar beneden storten.
morgen bezoeken we de andere kant die naar het schijnt nog indrukwekkender is.
Vrijdag 19februari 2010
We nemen deze keer de lokale bus naar de watervallen langs de Argentijnse kant. Het lijkt wel een pretpark.. je kan een toeristentreintje nemen door het park en overal staan er fastfoodtentjes,cremecarrekes en verkoopstandjes voor poncho’s.
Hier kan je de watervallen van dichtbij bekijken met als hoogtepunt La Garganta Del Diablo of de mond van de duivel.
We lopen hier meer dan 8uur rond en keer op keer staan we stil bij dit mooie spektakel. Het weer is ons zeer goed gezind en het opspattende water als verkoeling is meer dan welkom. La Garganta Del Diablo is de max! je loopt eerst over de rivier via een voetgangersbrug.. het is ons nog altijd een raadsel hoe ze die brug hebben gebouwd over een enorme stroming van de rivier. Na anderhalve km kom je dan aan boven op de diepe kloof waar massas water naar beneden storten. Nu en dan verandert de wind van richting en blaast zo het opspattende water rechtstreeks op de toeschouwers. Het lijkt wel of de duivel nu en dan boos wordt en in plaats van vuur water spuwt. Zeiknat keren we terug naar het hotel.
Zaterdag 20februari 2010
Genoeg watervallen gezien. Nu nemen we de bus naar San Ignacio. Een rit van 5uur brengt ons naar een snikheet en vochtig dorpje als bakermat voor een bezoek aan de nabijgelegen ruïnes van de jezuïetenmissies. Na al de natuurpracht is het tijd voor een culturele uitstap.
De komende dagen staan onder andere een bezoek aan de missies in Paraguay op het programma vooraleer we weer naar het koude België afreizen.