Blog van Griet en David

Vrijdag 11/08/2023

Vandaag wordt een vermoeiende dag, we gaan immers veel stappen zetten want we bezoeken een pretpark. Niet zomaar een pretpark, maar één in het midden van Kopenhagen. Voordat we dit kunnen doen, moeten we er eerst geraken. ’s Morgens spenderen we veel te veel tijd aan het uitzoeken wat de beste manier is om in Kopenhagen te geraken. Uiteindelijk maken we het onszelf gemakkelijk en kopen enkele citypassen van 48u in de DOT-app waarmee we gans het openbaar transport kunnen nemen zonder nog ticketjes te moeten bijkopen. Kinderen onder de 12 jaar reizen gratis mee.

Uiteindelijk komen we aan bij het Tivoli pretpark. Dit park bestaat dit jaar 180 jaar (gebouwd in 1843), wat maakt dat het 1 van de oudste pretparken ter wereld is. De toegangspas is enkel geldig voor de Tivoli Gardens. Als je ook nog eens de attracties wil doen, dan heb je enkele mogelijkheden. Of je betaalt per attractie, of je betaalt voor een pass die toegang geeft tot alle attracties. Wij kiezen voor de laatste en begeven ons onmiddellijk naar Rutschbanen. Dit is  1 van de oudste houten achtbanen ter wereld, gebouwd in 1914.  Het speciale aan deze attractie is dat er in elk wagentje een bestuurder meegaat die er voor zorgt om op de juiste momenten te remmen. Dolle pret is het en zeker eens de moeite om te doen. Het is echt een tof park, want alle attracties lopen hier zo wat in elkaar waardoor je tijdens het wachten opeens boven je hoofd een rollercoaster ziet passeren. Het zorgt er alleszins voor dat het aanschuiven in de rij minder lang lijkt te duren door alle afleiding.

Wanneer het tijd is om al weer te vertrekken ziet Griet dat Rick Astley deze avond het beste geeft van zichzelf op het centrale podium van Tivoli Gardens. Spijtig genoeg zijn de kindjes pompaf van de ganse dag in het park rond te lopen, dus lopen we dan maar met de oorwurm “Never gonna give you up” in ons hoofd richting bus.

Zaterdag 12/08/2023

Gisteren zit nog wat in de kleren, dus beslissen we om wat extra wakker te worden door een plonsje te nemen in het zwembad van het hotel. Het koude water zorgt onmiddellijk voor een energieboost en samen met wat opwarmen in de sauna, zijn we klaar om de stad Kopenhagen te bezoeken.

We nemen de metro naar Østerport en wandelen door het park rond Kastellet om aan te komen bij een massa volk. Blijkt dat die zich allemaal rond een veel te klein standbeeldje verzameld hebben, “De kleine zeemeermin”. Het is drummen voor een plaatsje aan het beeldje, dus kijken we maar naar de mensenmassa welke kuren ze allemaal uitsteken voor de perfecte foto met het beeldje. Op een gegeven moment zegt Tuur tegen mama, zou je niet beter beginnen filmen, want straks zien we hier een “fail”. Zijn woorden zijn nog niet koud of een toerist glijdt uit over de gladde stenen en belandt met zijn voeten tot zijn enkels in het water. Hilarisch vonden we het en we kunnen het ons voorstellen dat die meneer nog een ganse dag heeft moeten rondlopen in zijn zompige schoenen. Tuur is dan ambetant omdat we de camera te laat hadden aangezet. Hij dacht veel geld te kunnen verdienen op YouTube met het aantal likes op de ‘fail’. 

Op weg naar het koninklijk paleis doen we eerst een mooie wandeling op de vestingen van Kastellet. Eenmaal aangekomen bij Amalienborg zien we de koninklijke wachten daar rondlopen. Even denken we in London te zijn, want die wachten dragen hier ook dezelfde berenmutsen als daar.

We hebben vandaag nog geen trol kunnen afvinken, maar blijkt er nu toch wel eentje te zitten in Christiania. Volgens de reisgids hebben we een belangrijk aspect van Kopenhagen gemist, als we deze wijk niet zouden bezoeken, dus we zijn wel benieuwd wat ze hiermee bedoelen. Deze wijk blijkt een ‘vrijstad’ te zijn (of dat zouden ze toch willen) met zijn eigen wetten en een eigen vlag. Het is een soort van commune dat zich afgescheurd heeft van Kopenhagen en Denemarken in het algemeen. Dit deel van de stad is oorspronkelijk ingenomen door krakers en is nu een bezetting van een alternatief volk (Lees: daklozen, hippie’s, krakers). Je gaat er vooral voor de sfeer en niet voor de mooie gebouwen, want dit deel van de stad is niet proper, zoals we gewend zijn van de rest van Kopenhagen. We worden wel gewaarschuwd dat je op bepaalde plekken best geen foto’s neemt en het wordt snel duidelijk waarom. Zonder al te veel op te letten lopen we een straatje in waar het ene wiet/hasj kraampje naast het andere staat. Tuur wou weten wat ze verkochten, dus mochten we direct uitleggen wat het was 🫣 De sfeer die er hangt is dubbel.. enerzijds heb je het gevoel dat het er allemaal vredig en gezellig aan toegaat, een stukje van de stad waar iedereen welkom is, maar langs de andere kant hangt er toch ook een grimmige sfeer.  We weten niet goed wat we er van moeten denken, maar het lijkt me geen plaats om lang met de kinderen te blijven rondhangen. Wat dan wel weer kindvriendelijk oogt, is de trol die we er vinden van Thomas Dambo, en die mogen we wel fotograferen!  Deze trol heet Green George. Je zou voor minder groen worden van de geur die hier in Christiania hangt.

De wandeling begint wat in de benen te kruipen, waardoor we spijtig genoeg nog enkele bezienswaardigheden moeten skippen. De pizzeria niet ver van ons hotel valt zeer in de smaak en met het buikje volgegeten vallen de kindjes uitgeput in slaap.

Zondag 13/08/2023

We rijden weg uit Kopenhagen, richting Roskilde naar het Vikingschepenmuseum. Volgens Tripadvisor kan je hier ongeveer anderhalf uur rondlopen, maar wij doen daar dus weer een ganse dag over. De locatie alleen al is de moeite waard om te bezoeken. Je waant je in een echt vikingdorp met de schepen die aangemeerd liggen en de typische vikingstentjes die er opgetrokken zijn. Eerst wagen we ons aan de verschillende vikingsspelen: zo komen we tot een echt vikinggevecht met schild en zwaard en verslaan de kinderen Griet bij het touwtrekken. Na de spelen volgen we het geluid van kloppende hamers en zagen en begeven we ons naar de werkplaats waar de kinderen een eigen boot(je) in elkaar kunnen knutselen. Buiten staat een bak met water waar de bootjes getest kunnen worden. Beide bootjes zinken bij de eerste poging, dus wordt er doorgewerkt tot hij niet meer zinkt. 

Aan de rand van het water bevindt zich het museum waar je vijf vikingschepen kan bezichtigen die in 1962 werden gevonden op de bodem van de fjord hier. Er wordt alweer aan de kinderen gedacht die zich kunnen verkleden en aan boord kunnen stappen van een namaakschip. Zo kunnen ze zelf hun fantasie de vrije loop laten gaan hoe het was om in weer en wind op zo een boot te zitten. 

Als extraatje voor  de dag hebben we nog een tochtje met een Vikingschip geboekt op de Roskilde Fjord. Je stapt aan boord van een kleine boot die min of meer nagemaakt is zoals het toen in die tijd moet geweest zijn. Dat wil zeggen dat de boot geen motor heeft en de bemanning (wij dus) zelf uit de haven moet roeien en terug. Onderweg wordt het zeil gehesen, waar de wind even het roeiwerk overneemt. Leuk om eens te doen, maar we vinden het zijn extra geld niet echt waard. We doen 1 bochtje met het zeil om het dan weer naar beneden te doen. 

Onze tijd hier zit er al weer op want er wacht ons een ferry in de haven van Sjællands Odde. Hier schepen we in voor de tocht naar Aarhus met www.molslinjen.dk. Als een goed geoliede machine verloopt de ferry-overtocht weer supervlot en anderhalf uur later staan we aan de overkant in Århus. 

De volgende dagen slapen we terug in een Airbnb huisje in de omgeving van Rønde, maar al snel zal blijken dat we de planning wat zullen moeten herzien, maar dat is voor een volgend blog-bericht.