Zondag 7 juni 2015

Een jaar is snel om, dus hier zijn we nog eens met een nieuwe reis. Deze keer geen exotische eiland-bestemming, maar Europa, bestemming: Algarve, Portugal. Na 3 uur vliegen mogen we uitstappen en zijn we al ter plaatse in het stadje Faro. We halen de huurauto op om daarna in te checken in het hotel. We doen nog een aantal inkopen in de plaatselijke Delhaize (Pingo Doce) voor een picknick. We dachten nog een broodje kopen, maar dat was buiten de zuiderse traagheid gerekend van de madam achter de toog. We zijn 2de in rij voor een bestelling, maar toch slaagt madam er in om zeker een kwartier te doen over de bestelling (Een paar broodjes en koffie!?) voor ons. We druipen dan maar af zonder broodje en eten ons fruitje op een parkje dichtbij.

We besluiten Faro wat te verkennen, dus parkeren we onze wagen aan de Marina en gaan te voet verder. Als je hier een beetje in het rond kijkt in de hoogte dan kan je het ene ooievaarsnest na het andere spotten. We gaan naar het oudere gedeelte van Faro en eten lekker onder de toren van de kathedraal. Terwijl we wachten op ons eten komt er een soort van processie naar de kathedraal, daarna gevolgd door een openluchtmis op het plein. Met ons buikje goed gevuld doen we nog een wandeling langs het water.

Moe maar voldaan kruipen we alle 3 samen in bed en vallen als een blok in slaap. Wegens een fout bij de boeking hadden ze geen apart bedje voorzien voor Tuur, waardoor hij nu tussen ons in moet slapen.

Maandag 8 juni 2015

Vandaag verkennen we het oosten van Faro. We brengen een bezoek aan het Parque Natural da Ria Formosa, een natuurpark waarbij we wat meer uitleg krijgen over de lange strook wetlands voor de kust hier. Deze wetlands doen ‘s winters dienst als overwinteringsplaats voor de grote trekvogels vanuit het noorden. Veel speciale vogels zijn er in deze tijd van het jaar dan ook niet meer echt te spotten, maar de oude getijdemolen, krabben, mooie vegetatie en de wandeling door het park zijn zeker de moeite. Tuur crost van hier naar daar op zijn fietske en neemt het allemaal goed in hem op. Zijn energie is dan ook volledig opgebruikt wanneer we in de auto stappen en hij na nog geen 2 bochten al ver in dromenland ligt.

Wij doen dan maar een beetje sightseeing vanuit de auto totdat er een uurke verstreken is en we in Tavira aankomen om onze picknick op te eten. We hadden ergens gelezen op internet dat Praia Do Barril wel eens de moeten kon zijn voor een strandbezoek. Gezien Tuur nu volop in een fase zit waarbij hij constant met treintjes zit te spelen, is het ook mooi meegenomen dat je een treintje kan nemen tot aan de kuststrook. We installeren ons op het strand en Tuur gaat onmiddellijk aan de slag met zijn zandschepjes om onze benen te bedekken door zand. Hier in de zee gaan met Tuur zou niet aan te raden zijn, want de golven zijn zo hoog dat er zelfs walvissen aanspoelen waarbij hun broekje opgegeten wordt door hun billen. Nog een reden om dit strand te bezoeken is het mooie kerkhof van scheepsankers dat hier aangelegd is, het zorgt alleszins voor een fotogenieke omgeving.

Voor ons avondeten gaan we opnieuw naar de Marina in Faro om er pasta te gaan eten in de Italiaan met zicht op de jachthaven. Helaas voor ons waren blijkbaar alle potten saus van de kok op waardoor onze drie verschillende gerechten allemaal hetzelfde smaken, namelijk naar een geschifte melkachtige kaassaus. Vreselijk.

Dinsdag 9 juni 2015

Alvorens naar onze volgende bestemming te vertrekken, Carvoeiro, brengen we eerst nog een bezoekje aan het strand van Fuseta. Tijdens onze sightseeing tour gisteren, hadden we dit stadje opgemerkt. Het leek ons leuk om hier nog eens te passeren en Tuur te laten spelen in het zand. Deze keer geen golven in het water waardoor Tuur onmiddellijk het water in crost om zijn bootjes te water te laten. Het koude water kan hem niet schelen, zo druk is hij in de weer.

Nadien is het stilaan tijd om richting westen te vertrekken om ons appartement in Carvoeiro op te zoeken. Voor het eerst geboekt via AirBnb, dus zijn we wat argwanend of alles in orde zal zijn. Na wat problemen met het vinden van het appartement, blijkt alles in orde te zijn. We hebben zelfs wat zicht op zee. ‘s Avonds worden we ook nog eens getrakteerd met een mooie zonsondergang over de bekende kalkstenen rotsen.