Dinsdag 09februari 2010

Vroeg uit de veren voor een busrit van 4uur richting El Chalten. Met veel hoop om Fitz Roy al van in de verte te kunnen zien stappen we welgezind in op de bus.Fitz roy bedacht een ander plan. Die verstopte zich achter sneeuw,wind,regen en ander vuil weer. Ons plan om in de namiddag al een stevige wandeltocht te maken bergen we al snel op en we maken er een rustnamiddagje van. De volgende ochtend….

Woensdag 10februari 2010

joepie, het zonnetje schijnt. maar terug geen Fitz Roy te zien 🙁 nog steeds blijft die verscholen achter een dik wolkendek. De gastvrouw van het hotel doet een belletje naar het informatiecentrum van het park en zij denken dat het tegen de middag zal opklaren. OK! Stapppertjes aan, zonnecreme, pet,rugzak , picknick en veel water en we zijn weg. Helaas pindakaas, in plaats van dat het beter wordt , wordt het meter per meter dat we hoger stappen slechter en slechter. Rukwinden van 200km/uur met hagel- en sneeuwbuien.Het is eens wat anders. We houden de moed er toch in en doen snel onze emergency poncho aan. Die poncho is dan ook sneller terug uit dan aan want met de wind onder de poncho leek het meer alsof we gingen opstijgen dan dat we aan de grond bleven. Desalniettemin beleven we een schitterende wandeltocht van meer dan 15km door bergen en bossen. Helaas hebben we Fitz Roy nog altijd niet gezien.

Donderdag 11februari 2010

We staan op met een schitterende zon en geen wolkje aan de lucht. Eindelijk zien we de prachtige pieken van Fitz roy in een roze ochtendzon. Schitterend gewoon. En dit op de dag dat we alweer moeten vertrekken.
In de namiddag nemen we de vlucht van El Calafate naar San Carlos De Bariloche met LADE… euh, Watte? welke luchtvaartmaatschappij? Ik hou mijn hart vast als ik zie dat het toestel zonder stoelnummers is en er niet eens handbaggagecabines zijn…het lijkt wel een bus met vleugels. toch even een schietgebedje doen. na een aanval op onze oren en de slechte drukregeling ,komen we toch levend en zonder brokken aan in Bariloche, het Zwitserland van Argentinie.
We gaan op zoek naar een hostel (moeilijk om plaats te vinden in het hoogseizoen) en een huurwagen, want we willen hier zo snel mogelijk weg. Het is hier nogal een uitbundig toeristenhol.

Vrijdag 12februari 2010

Na een slechte nacht in het goedkope ho-STAL op een bijna houten plank ipv een matras,halen we onze huurwagen op voor een schitterende tocht naar San Martin De Los Andes. We doen de ZEVENMERENROUTE die werkelijk fenomenaal is. Achter elke bocht komt er telkens weer een mooi zicht tevoorschijn van meren en bergen. Elk meer heeft kristalblauw water en keer op keer zijn we betoverd van de mooie vergezichten. Voor onze picknick is het dan ook niet lang zoeken naar een mooi plekje. We genieten met volle teugen.

Morgen keren we terug naar Bariloche via een andere weg die hopelijk even mooi is als die van vandaag. De naam van de route belooft al veel … valle encantado of de betoverende vallei..