Zondag 7 september 2014

We pakken de valiezen terug in want we zetten het laatste deel van onze reis in. Na het middageten nemen we uitgebreid afscheid van de 2 vriendinnetjes die hij gemaakt heeft tijdens ons verblijf hier. Tuur heeft de serveuses van het restaurant betoverd met zijn glimlach en de liefde was duidelijk wederzijds. Ze ontvingen Tuur telkens met open armen wanneer we naar het ontbijt gingen.
Deze keer haalt de taxichauffeur ons op tijd op om ons naar de haven te brengen. Zo kunnen we als eerste aan boord gaan van de Cat Cocos en kiezen ons een geschikt plekje uit. Al gauw blijkt dat we toch niet zo goed gekozen hebben want we zijn nog geen 20minuten weg en Tuur en ik zijn aan het oververhitten van de warmte. Geen zuchtje wind was er te bespeuren. De bemanning ziet wat er gebeurt en stelt voor om ons naar het lager dek te helpen waar we airco hebben, zodat we wat kunnen afkoelen. Dit blijkt een goeie oplossing want Tuur valt direct in slaap. Toch houden we ons kotszakje opnieuw bij de hand :-).
Goed en wel aan land (Mahe eiland) springen we in een taxi die ons naar ons hotel brengt. De 2 grote verbindingswegen zijn Chemin de La misère en Chemin de Sans Soucis. Gelukkig nemen we de laatste zodat we zonder zorgen aankomen in Villas De Jardin.

Maandag 8 september 2014

Miserie, miserie, miserie, vandaag moeten we de bus nemen richting Victoria, maar die neemt de chemin de la Misère. Gelukkig valt deze weg zeer goed mee en staan we al een 40 min later in de hoofdstad. We zijn hier om onze huurauto op te halen, maar maken van de gelegenheid gebruik om eerst het stadje wat beter te leren kennen. Zo gaan we naar het bekende marktje (Sir Selwyn-Clarke Market) en komen we een replica van de Big Ben tegen. Nu ja, ‘big’ kan je hem niet noemen want hij staat maar wat verloren op een ingebeeld rondpunt. Victoria is maar een paar straten groot, dus de trekpleisters zijn hier maar dun bezaaid. Het is dan tijd om de wagen op te gaan halen. Ajaj, we krijgen direct een vuurdoop, want we mogen onmiddellijk in het drukke verkeer onze linkse rij-kunsten weer bovenhalen. Afgezien dat opnieuw de ruitenwissers per ongeluk op en neer gaan, lukt het David om ons door het verkeer te loodsen.
Voor de zonsondergang rijden we naar Port Launay, een strandje vlakbij ons hotel. Daar waagt Tuur zich dan toch in de golven en schatert het uit van plezier. Het valt ons op dat hij dag per dag zijn angst van de golven overwint, zodat hij telkens meer onbevreesd naar de zee loopt, bijgevolg moeten wij ons hart meer en meer vasthouden. We worden er getrakteerd op een mooie zonsondergang.

Dinsdag 9 september 2014

We zouden vergeten dat het hier een tropisch klimaat is met al die prachtige dagen, maar vandaag is het dan toch zover! Regen! En geen klein beetje. Met bakken valt alles uit de lucht. Gelukkig zitten wij hier hoog en droog in ons appartementje bovenop een bergheuvel. Tussen de buien door is het alweer luxeresort tijd. We krijgen een rondleiding in het Ephelia Resort, terug met een golfkarretje, uiteraard. Hier zijn de basiskamers iets goedkoper dan het Lemuria resort, maar voor de presidentiële villa tel je hier zo een 13.000 euro per nacht neer. Omwille van het weer bergen we de plannen op van nog te gaan zwemmen en maken nog een toerke met de auto langsheen de kust.

Woensdag 10 september 2014

Tegen de middag zijn de regenwolken verdwenen en klaart alles terug op. We vertrekken richting meest toeristische kant van het eiland, het strand van Beau Vallon. Het is inderdaad een mooi lang strand in de vorm van een croissant met parelwit zand geflankeerd door takamakas (zoals het strand beschreven wordt in de boekskes). Na een heerlijke lunch in de ‘Boathouse’ smeren papa en mama hun kuiten in want het ziet ernaaruit dat energieke Tuur zonder vrees er zin in heeft! Hij snelt vlug vlug naar de zee en schatert het uit van plezier over de golven. Wanneer alle energie opgebruikt is mogen we aan de auto eerst een kilo zand uitschudden om dan terug naar ons hotel te rijden via de scenic route over de Noordkust. Zo hebben we bijna het volledige eiland rondgereden en verkend. Morgen is het terug koffers inpakken om naar huis te vertrekken.

Donderdag 11 september 2014 – Vrijdag 12 september 2014

We checken terug in bij Air Seychelles voor de terugvlucht naar huis. Eerst vliegen we naar Abu Dhabi waar we een overnachting geboekt hebben. Dit om de lange reis een beetje te breken. Dit blijkt ideaal voor Tuur want hij is superflink op de vlucht. Ook op de vlucht Abu Dhabi naar Brussel met Etihad zijn de airhostessen weer zot van hem en willen ze hem zelfs terug meenemen naar Abu Dhabi. Tuur komt aan in Brussel met 2rode lippestiftlippen op zijn kaak… Dat belooft voor later 🙂