Blog van Griet en David

Dinsdag 21 februari 2012

Met de verkoop van de wagen gisteren is er een enorme last van onze schouders gevallen. We kunnen dan nu pas echt genieten van de dagen hier in Cairns en hebben zelfs opnieuw een echt vakantiegevoel. We besluiten een relaxdagje te houden nadat we de nodige papieren over de verkoop op de post gedaan hebben. We kuieren wat rond in het centrum van Cairns en zijn er getuige van het vestigen van een nieuw wereldrecord Zumba-dansen. Met meer dan 3000 man staan ze synchroon te dansen op de maat van de muziek. Wij beperken ons tot het gadeslaan van de mensen die de verschillende pasjes proberen uit te voeren. Bij momenten grappig met mensen die verkleed komen als een krokodil, koala, kangoeroe of een ander dier.

Woensdag 22 februari 2012

We halen een mini wagen op bij een verhuurmaatschappij (wat een verschil met onze 4X4) maar passeren nog eerst even langs een oorspecialist. De duiken van vorig weekend hadden namelijk voor een infectie aan mijn oren gezorgd. Met de nodige antibiotica-druppeltjes en uitgekuiste oren kunnen we wegrijden uit Cairns. Het plan om nog eens te gaan duiken wordt noodzakelijk opgeborgen en we besluiten om onmiddellijk zo ver mogelijk naar het noorden te gaan met ons wagentje. Via een ferry-overtocht belanden we midden in het oerwoud en bereiken via een asfaltweg Cape Tribulation. Onderweg wijzen vele borden ons op de aanwezigheid van Casuaries, een soort emoe-achtige vogel met een zwart lijf en blauwe nek. Met onze opgelopen schrik van de botsing met een emoe op onze reis, rijden we zeer voorzichtig. Ons wagentje zou ook volledig perte totale zijn, moesten we er 1 raken. Spijtig genoeg (of misschien maar best), krijgen we er geen te zien.

Uit nostalgie hebben we bij de verkoop van onze wagen ons tentje niet meegegeven zodat we nu kunnen inchecken op de camping Cape Trib om daar onze tent op te slaan. Die nacht blijft het droog en kunnen we nog eens met het zeil open slapen onder een prachtige sterrenhemel. Van het regenseizoen is hier, in het regenwoud dan nog wel, momenteel niet veel te merken en de eigenaar van de kamping vertelt ons zelfs dat je nu normaal maar een kans hebt van 1 op 10 dat het ‘s nachts droog blijft. Hebben wij even geluk 🙂

Donderdag 23 februari 2012

De dag starten we met een wandeling door het regenwoud en komen daar allerhande bomen tegen in alle vormen en maten. Vooral de grote palmbladeren vinden we de moeite, het lijken wel natuurlijke paraplu’s. Onderweg is het goed uitkijken dat je niet in een web loopt, want echt, het krioelt er van de spinnen. Voor mensen met aragnafobia is dit een griezelbos, want we komen er een aantal tegen die wel de grootte hebben van een volledig hand. Je kan hier gelukkig ook nog genieten van minder angstaanjagende natuur. Daar zorgen de vele kleurrijke vlinders, de vele zwammen en prachtige bloemen voor.

Na de wandeling gaan we nog even een kijkje nemen aan Cape Tribulation en kunnen er zien ‘where the reef meets the rainforest’. Het Great Barrier Reef ligt hier zeer dicht voor de kust en het is hier waar Captain Cook met zijn schip gestrand is. Afgezien van de 2 huizen die er nu staan, heeft de kapitein het hier zo aangetroffen (zo horen we van de gids waar we stiekem van mee luisteren).

We nemen de weg nog wat verder noordwaarts op zoek naar de verfrissende Immagen zwempoel. Plots moeten we stoppen voor een rivier waar we niet verder kunnen. Een bordje zegt ons ‘4wd only’ waardoor we met pijn in ons hart het jammer vinden dat we niet meer verder kunnen. Dit is nu weggelegd voor het Oostenrijkse koppeltje die er met gemak zouden doorgeraken met ‘ons’ bakske. We parkeren de auto dan maar langs de weg en leggen de rest te voet af. Aangekomen aan de zwempoel duurt het niet lang of ik spring ‘Tarzan-style’ in het water. Via een touw dat vastgemaakt is aan een boom kunnen we ons goed laten zwieren in het water, whieeeeeeeee, splash! We ontmoeten er sympathieke Australiërs die zelf jaloers worden van onze verhalen wanneer ze horen dat we al meer van hun land hebben gezien dan zijzelf. Ze vragen ons zelfs naar de must-sees in eigen land 🙂

We sluiten de dag af met een siësta op het strand van Cow Bay. Het is hier opletten geblazen want we zitten in krokodillen-land, maar de enige dieren die we hier spotten zijn de vele kleine krabbetjes en een grote varaan. Voldaan rijden we terug naar de ferry, waar onze trip naar Cape Tribulation op zit. We rijden die avond nog tot in Port Douglas, waar we inchecken in Dougies Backpackers, een sympathiek hostal met een zeer relaxte sfeer, een bar en goeie muziek uit hun juxebox. ‘s Nachts worden we nog getrakteerd op een echte tropische storm. Dit stond nog op Griet haar verlanglijstje, dus dat kunnen we nog op de valreep afchecken (goed dat we voor deze keer ons tentje niet hadden uitgehaald…).

Vrijdag 24 februari 2012

ohoh, we hebben hier zo zalig geslapen in het supergoeie bed, dat we ‘spontaan’ wakker worden om kwart voor 11, oeps! Check out tijd is om 10 uur, dus beslissen we om nog een nachtje bij te boeken. We vullen onze namiddag met een excursie naar Mossman Gorge en maken hier opnieuw een hele mooie wandeling door het aangrenzende regenwoud. De wandeling is zeker niet moeilijk, maar met een vochtigheidsgraad van 90% loopt het zweet van ons lijf. Dit houdt me niet tegen om opnieuw gelijk Tarzan aan een liaan tussen de bomen te gaan hangen. Aan het einde van de trip zoeken we afkoeling in de rivier in het wel zeer koude water. Griet stelt voor om de dag van genieten volledig in stijl af te sluiten, waarbij we onszelf trakteren op een heerlijke cocktail, santé.